Αληθινά Σπίτια ΧΧΙΙ: Πετράλωνα

Άλλο ένα σπίτι που ανήκει σε σπιτοσκυλοφάν, κι ετούτο είναι αρκετά ενδιαφέρον. Ας αφήσουμε το ζεύγος Νικόλ + Στέλιος να μας τα πει καλύτερα:

Εδώ και μερικούς μήνες ξεκινήσαμε να μετατρέπουμε το φοιτητικό μας διαμέρισμα (βλέπε κλείνω τα μάτια και μπαίνω) σε ένα σκυλοσπιτάκι γεμάτο από το προσωπικό μας γούστο και στο βαθμό που μας το επιτρέπει η δημιουργικότητά μας (και οι αντοχές μας στα ξενύχτια...) με έπιπλα και μικρο-αντικείμενα που σχεδιάζουμε και κατασκευάζουμε μόνοι μας (μάλλον για αυτό δεν έχουμε τελειώσει ακόμα!)

Το σπιτάκι μας είναι στον 4ο όροφο πολυκατοικίας και με βία αγγίζει τα 65 τετραγωνικά. Έχει περίεργη διαρρύθμιση, προίκα της αξεπέραστης αισθητικής των εργολάβων και μέχρι στιγμής έχουμε καταφέρει να «σουλουπώσουμε» το σαλόνι, την κρεβατοκάμαρά μας και ένα χώρο ανάμεσα στην κουζίνα και το σαλόνι ο οποίος μέχρι και σήμερα δεν έχω καταλάβει για ποίο σκοπό προοριζόταν! Προς το παρόν φιλοξενεί έναν αγαπημένο πάγκο και πολυάριθμα μεταμεσονύκτια ποτάκια με φίλους και εξομολογήσεις μέχρι πρωίας!

Να λοιπόν κάποιες πρόσφατες φωτογραφίες του υπο σκυλο-ανακαίνιση σπιτιού (μερικά κάδρα ακόμα περιμένουν θεότρελες φωτογραφίες και διακοπίστικα σκίτσα). Έπεται και συνέχεια, αλλά είπαμε σίγα-σιγά...

Take care και συνέχισε να μας τροφοδοτείς με φρέσκες σπιτοσκυλο-ειδήσεις!

Φιλικά (woof woof)
Νικόλ+Στέλιος

Ξέρεις τώρα: Έμπα για τα περαιτέρω, φωτογραφίες και σχόλια,  εντός.

Λοιπόν, το ζεύγος δεν έχει μόνο σπαταλήσει χρόνο για να φτιάξει ετούτο το σπίτι, έχει σπαταλήσει κάμποσο χρόνο για να το φωτογραφήσει κιόλας. Η αποπάνω ιντριγκαδόρικη αρτιστίκ λήψη είναι μια ένδειξη. Πρόσεξε τα κτίρια στο βάθος. Όχι, δεν είναι η θέα απ' το παράθυρο. Δεν είναι τα Πετράλωνα αυτά.

Είναι ένας τοίχος! Με τη skyline του Μανχάταν. Τολμηρή επιλογή, όμορφο οπωσδήποτε, αλλά το σπιτόσκυλο πάντα ήταν διστακτικό με τόσο ραγδαίες στυλιστικές πινελιές. Ολόκληρος ο τοίχος μια φωτογραφία; Ναι, γιατί όχι. Αλλά φοβάται πως κάτι τέτοιο το βαριέσαι εύκολα. Το βάφεις, θα μου πεις. Και θα 'χεις δίκιο. Κατά τα άλλα στη φωτογραφία βλέπεις ένα τραπέζι-μπαρ το οποίο αν έφτιαξαν μόνοι τους, όπως λένε, έχουμε πολλά ακόμα πράγματα να κουβεντιάσουμε (το σπιτόσκυλο ποτέ δεν βρήκε το ιδανικό coffee table), τέσσερις designer φαινομενικά άβολες μπαροκαρέκλες, πάτωμα με πλακάκι (meh) και γκρρρρ μια γάτα!

Η οποία γάτα προφανώς βλέπει το σπίτι κάπως έτσι.

Προχωρώντας το βλέμμα προς την άλλη, βλέπουμε την εντυπωσιακή τηλεόραση με το εντυπωσιακό της έπιπλο και το εντυπωσιακό surround ηχείο από κάτω. Αντί για κουρτίνες η μπαλκονόπορτα έχει μπροστά αυτό το πως-το-λένε που τραβιέται, το οποίο είναι πιο δύσχρηστο αλλά στο συγκεκριμένο χώρο είναι πολύ ταιριαστό. Μόνο που το σπιτόσκυλο αναρωτιέται αν πέφτει ήλιος σ' αυτό το παράθυρο. Αν ναι, οπωδήποτε κάπου αλλού θα πρέπει να ζμπρωχτεί η φοβερή τηλεόραση.

Προς την άλλη πλευρά βλέπεις πως ο χώρος δεν είναι πολύ μεγάλος, αλλά πως τα πιτσιρίκια τα 'χουν διαλέξει τα πράγματα ταιριαστά κι αρμονικά, άσπρο μαύρο και πινελιές. Και απέναντι φαίνεται κι ένας ωραίος πίνακας ακουμπησμένος (κι όχι κρεμασμένος, είναι μόδα) στον πέρα τοίχο.

Ορίστε. Και τα έπιπλα στους τοίχους ασορτί με το μπαρ, και τα κόκκινα κουτιά επιτηδευμένα τοποθετημένα, πολύ ωραία. Και ο πίνακας πράγματι εξαιρετικός και ό,τι πρέπει για το σπίτι. Παρεμπιπτόντως, το σπιτόσκυλο οφείλει να σε ενημερώσει πως ο δικός του πίνακας μοσχοπουλήθηκε στην πρόσφατη δημοπρασία για τους αστέγους της Αθήνας, και η αγοράστρια δήλωσε ενθουσιασμένη με την αγορά της. Τέλος κομπορρημοσύνης.

Στον τοίχο από την αποκεί πλευρά βλέπεις ένα σωρό καδράκια και μια slim βιβλιοθηκούλα. Το σπιτόσκυλο θα τον προτιμούσε αυτό τον τοίχο τίγκα στο βιβλίο αλλά εντάξει, δεν έχουν όλοι 1500 βιβλία να στοιβάξουν σε κοινή θέα, και τα καδράκια καλά είναι. Βλέπεις επίσης πίσω από το αξιοθαύμαστο μπαρ άλλη μια υποψία του καναπέος.

Ναι, είναι κόκκινος. Μια όχι άσχημη επιλογή για το δωμάτιο, όπως το σπιτόσκυλο φαντάζεται ότι συμφωνείς. Δεν τον κόβει πολύ άνετο για ξάπλες, αλλά μπορεί και να είναι. Σ' αυτή τη φωτογραφία βλέπεις επίσης το ωραίο φωτιστικό απάνω και άλλη μιαν άποψη του τοίχου με τα κάδρα. Αλλά αυτός δεν είναι ο ωραιότερος τοίχος του σπιτιού. Αυτός είναι:

Ο τολμηρός μαύρος τοίχος δένει όλο το δωμάτιο, είναι ένα αριστούργημα. Μπράβο μπράβο, οι περισσότεροι θα κώλωναν να τον βάψουν μαύρο σε ένα τόσο μικρό σαλόνι. Στα δεξια ίσως να προσέχεις μια λεπτομέρεια:

Προφανώς το να έχεις ένα μοντέρνο άγαλμα/ομοίωμα αγρίου ζώου στο σπίτι είναι τάση: Είδαμε το ελάφι στο σπίτι της Εύας, βλέπουμε τη μαύρη καμηλοπάρδαλη εδώ. Όχι κακό.

Τέλος, περνάμε στο χώρο της δράσης και της χαλάρωσης, τη μόνη λήψη εκτός-σαλονιού που έστειλε το ζεύγος, το υπνοδωμάτιο με τον κόκκινο τοίχο, το κρεβάτι με το δερμάτινο προσκέφαλο και, δυστυχώς, το πλακάκι.

Πώς σου φάνηκε το σπίτι του Στέλιου και της Νικόλ; Γράψε σχόλια και θυμήσου:
Περισσότερα αληθινά σπίτια στο Μετς, στο Χάρλεμ, στον Πειραιά, στο Ηράκλειο Κρήτης, στο Μιλάνο, στις Σέρρες, στη Ρόδο, στη Μαδρίτη, στο Νιου Τζέρσεϊ, στο Μπρούκλιν, στο Μπουένος Άιρες, στο Παρίσι, στη Λιλ, πάλι στις Σέρρες, πάλι στο Μπρούκλιν, στο Χέλσινγκμποργκ, στο Βανκούβερ, στη Χάγη, στο Φάληρο, στο Μανχάταν και πάλι στο Παρίσι.