Το Σπίτι Με Τους Σταλακτίτες Στο Μπαλκόνι

Κάπου ανάμεσά σας υπάρχει αυτό το μπαλκόνι. Κάπου, λέει το σπιτόσκυλο, αλλά δεν ξέρει που, γιατί η σπιτοσκυλοφάν Γιάννα που το 'στειλε είναι ούτως μυστικοπαθής:

Το βλέπω πολύ καιρό τώρα και θέλω να στο στείλω!
Είναι σε δήμο εντός Αττικής, αλλά δε λέω πιο πολλά για να μην "στοχοποιήσουμε" 🙂 την περιοχή.

...γράφει, καθ' ό,τι γνωστό το πλήγμα στην τιμή και την υπόληψη του τάδε ή του δείνα δήμου, έτσι και τον πιάσουν στο στόμα τους οι αναγνώστες του σπιτόσκυλου.

Τέλος πάντων, η αξία του ευρήματος είναι οφθαλμοφανής. Σταλακτίτες. Σα βγαλμένοι από αρχαίο σπήλαιο, αλλά τοποθετημένοι σε μπαλκόνι που κοιτά σε συνοικία ελληνικότατη, τοποθετημένοι εκεί όχι από τη φύση, αλλά από το γούστο και το χέρι του σπιτονοικοκύρη, που θέλει να ανοίγει το παράθυρό του και να βλέπει, ναι, σταλακτίτες. Και σταλαγμίτες. Και δελφίνια.

Υπάρχουν φορές που το σπιτόσκυλο πλημμυρίζει από λόγια κι από λέξεις που περιγράφουν αυτά που βλέπει. Ετούτη δεν είναι μια από αυτές τις φορές. Μόνο ένα πράγμα θα πει.

Ελπίζει φέτο που θα 'ναι ένας χειμώνας δύσκολος, οι σταλακτίτες του σπιτιού του συμπολίτη αυτού να είναι μόνο στο μπαλκόνι. Γιατί, καταλαβαίνεις: Με την τιμή του πετρελαίου στα ουράνια, πολύς κόσμος θα φέτος έχει την τύχη να δει σταλακτίτες στο σπίτι του. Από πάγο.

(κάντε τα κουμάντα σας)

Θυμήσου: Ένας κόσμος Fail.