Το Στριφογυριστό Σπίτι Του Νίκου Καλογήρου

Το σπιτόσκυλο φούσκωσε από εθνική υπερηφάνεια βλέποντας ετούτο εδώ το σπίτι να φιλοξενείται στο dezeen, ένα εξοχικό στην Ημαθία, στους πρόποδς του Βερμίου, σχεδιασμένο από τον Πρόεδρο του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ Νίκο Καλογήρου. Το σπίτι είναι και υποψήφιο για Βραβείο Mies Van Der Rohe 2009 (μαζί με άλλα 341 κτίσματα -τα δέκα ελληνικά), πολλή καταξίωση δηλαδή.

Παρ' όλα αυτά, κι αφού το πατριωτικό δέος καταλάγιασε, το σπιτόσκυλο βλέποντάς το μόνο ένα πράγμα μπόρεσε να πει: "Meh".

Έμπα μέσα για περισσότερα.

Το σπίτι βρίσκεται σε μια επικλινή πλαγιά του Βερμίου, με αποτέλεσμα να γέρνει κάπως. Αποτελείται από δύο τμήματα (γι' αυτό ο αρχιτέκτων το αποκαλεί split and rotate -σαν να κόπηκε σε δυο κομμάτια) που συνδέονται με ένα γυάλινο τούνελ, έχει έκταση 143 τετραγωνικά, χτίστηκε εν μέρει από προκατ υλικά, και κόστισε 155.000, ποσό ικανοποιητικό για χάι ντιζάινερ σπίτι. Αλλά:

Λοιπόν, το σπιτόσκυλο  δεν ξέρει άλλο τρόπο να το πει: Είναι άσχημο. Η ξύλινη επένδυση, η μίμηση της κλίσης του εδάφους από την οροφή που κάνει τα παράθυρα να μοιάζουν στραβά, η παράταιρη μαύρη πτέρυγα και το ότι είναι εντελώς ξένο προς το περιβάλλον κάνουν αυτό το κτίσμα απωθητικό και κρύο στα έμπειρα μα ευαίσθητα μάτια του σπιτόσκυλου. Δες και μέσα:

Το σπίτι έχει δύο πεζούλες εντός της μεγάλης πτέρυγας, κατεβαίνεις σκαλοπάτια για να πας στο σαλόνι, δηλαδή. Είναι, δε, απομονωμένο από τον περιβάλλοντα χώρο, ούτε μια ανοιχτή βεραντούλα να κάτσεις δεν έχει, σαν να το φέρανε φυτευτό, με ελικόπτερο. Στα σχέδια καλό μοιάζει:

Αλλά στην πράξη το σπιτόσκυλο θα προτιμούσε μια ξύλινη καλύβα, στις πλαγιές του βουνού, με μια ξύλινη βεράντα να ξαπλάρει με βιβλία και να ρεμβάζει καθώς τζιτζίκια τραγουδάν τριγύρω.

Διάβασε περισσότερα (και ένα κείμενο του Καλογήρου για το σπίτι) εδώ, και μοιράσου την άποψή σου με την υπόλοιπη τάξη στα σχόλια.

Διαφήμιση 300×250 Google