Πάμε Λοφτ

Το σπιτόσκυλο λατρεύει τα λοφτς κυρίως επειδή λατρεύει τους μεγάλους, ανοιχτούς χώρους. Μπορεί να φταίει ένα πολύπλοκο κατοχικό σύνδρομο, ή κάτι φροϋδικό, ή το ότι από σπιτοκουτάβι ήθελε ένα μεγάλο δωμάτιο δικό του για να παίζει μπάλα. Το θέμα είναι ότι του αρέσουν, πολύ, και ίσως και να επέλεγε να ζήσει σε ένα αν είχε τα λεφτά και αν κάποιος μπορούσε να το πείσει ότι όλος αυτός ο ανοιχτός χώρος μπορεί να ζεσταθεί οικονομικά και οικολογικά στα κρύα του χειμώνα.

Αφορμή όλων αυτών, αυτό εδώ το διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη (πού αλλού) που προέκυψε απ' τη συνένωση δύο ορόφων ενός παλιού εργοστασίου (τι άλλο) και που μοιάζει σαν έργο τέχνης, και επίσης σαν να μην έχει ζήσει εκεί μέσα αληθινός άνθρωπος ούτε μια μέρα.

Αν θές κάτι στο ελληνικό (που ελληνικό θα θες, το σπιτόσκυλο το ξέρει), μπορείς να πας μια βόλτα εδώ, στο Θησείο, όπου κάτι αρχιτέκτονες πήραν ένα παλιό κτίριο πάνω στην Πειραιώς και το έκαναν τρία μαγαζιά, έναν πολυχώρο, υπόγειο πάρκιν και, ναι, 19 λοφτ-οειδή διαμερίσματα έκτασης από 80 μέχρι 230 τετραγωνικά. Το σπιτόσκυλο είχε ακούσει για το Thission Lofts στο παρελθόν, και το βρήκε πολύ ενδιαφέρον, ειδικά τις τιμές που του φάνηκαν εξωφρενικές και ξύπνησαν την σφοδρή επιθυμία του να το δει από κοντά. Μέχρι τώρα η βαρεμάρα και το εξοντοτικά μπίζι λάιφσταϊλ του δεν του έχουν επιτρέψει να το κάνει. Αλλά σύντομα.

PS: Παρεμπιπτόντως, το σπιτόσκυλο πέρασε ατέλειωτες ώρες χαράς όταν πρωτομετακόμισε στο σημερινό του σκυλόσπιτο, παίζοντας μπάλα στο άδειο και σχετικά αχανές σαλόνι του.

Διαφήμιση 300×250 Google